۸ اردیبهشت؛ روز پرگل؛ معطر و تماشایی میمند
تاریخ انتشار: ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۶۰۲۰۴
ظرفیت فارس در گیاهان دارویی، گل محمدی و گل‌هایی که در تولید عرقیات به کار می‌روند، سبب شده فارس همواره یکی از استان‌های مطرح در زمینه تولید عرقیات و گلاب باشد، در این میان میمند با مزارع گل و کارگاه‌های گلابگیری‌اش گوی سبقت را از دیگران ربوده است. - اخبار استانها -
به گزارش خبرگزاری تسنیم از شیراز، میمند؛ شهری با جاذبه‌های طبیعی بسیار است که در زمینه تولید عرقیات حرف‌های زیادی برای گفتن دارد، اما طی سالیان گذشته این ظرفیت مغفول مانده و اکنون جای بسیاری از زیرساخت‌های لازم و ضروری یک شهر گردشگرپذیر در آن خالی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
هرساله و همزمان با فرا رسیدن فصل برداشت گل محمدی، جشنواره گل و گلاب میمند در تاریخ 8 اردیبهشت با حضور جمعی از مسئولان شهرستان فیروزآباد و شهر میمند برگزار خواهد شد. در این راستا نشست هماهنگی جشنواره گل و گلاب میمند با حضور نماینده مردم فیروزآباد، فراشبند و قیروکارزین در مجلس شورای اسلامی، فرماندار فیروزآباد، اعضای شورای شهر میمند و... امروز، یکم اردیبهشت‌ماه در این شهر برگزار شد.
140 کارگاه گل و گلاب و پذیرایی میلیونی از گردشگران
فرماندار فیروزآباد در این نشست گفت: هفته گرامیداشت میمند هر ساله 6 تا 12 اردیبهشت ماه برگزار می‌شود.
حبیب‌الله جمشیدی با اشاره به وجود 140 کارگاه گل و گلاب در میمند، افزود: 36 کارگاه صنعتی و مابقی به صورت سنتی فعالیت دارند.
وی خاطرنشان کرد: با رسیدن فصل گل و اردیبهشت شرایط خاصی را در این شهر پیش بینی می‌کنیم، زیرا با آمار پذیرایی میلیونی از میهمانان مواجه می‌شویم.
فرماندار شهرستان فیروزآباد ادامه داد: هر ساله در اردیبهشت کارگاه‌های گل و گلاب‌گیری پذیرای حضور مردم هستند و ظرفیت و فرصتی برای معرفی شهرستان و فرهنگ غنی این منطقه و سرمایه گذاری برای بخش میمند به وجود می‌آید.
به گفته جمشیدی، اردیبهشت سال گذشته اهتمام ویژه‌ای به روز میمند شد و در این روز فعالان این حوزه، 8 اردیبهشت را به نام روز میمند ثبت ملی کردند.
وی همچنین از مسئولان خواست که در حوزه گردشگری هم، هفته گردشگری میمند به عنوان یک رویداد ملی ثبت شود.
امکانات میمند در اردیبهشت متناسب با جمعیت گردشگر باشد
نماینده مردم فیروزآباد، فراشبند و قیر و کارزین در مجلس شورای اسلامی نیز در ادامه این نشست گفت: با تلا ش‌ها و پیگیری‌های شورا، شهردار و فرماندار و... سال گذشته روز میمند ثبت ملی شد.
محمدمهدی فروردین با بیان این نکته که امروز از هر ورودی که وارد میمند می‌شوید، روی تابلو‌های آن، این شهر معرفی شده است، افزود: سال‌های گذشته و در اردیبهشت ماه شاهد قفل شدن جاده میمند بودیم که امسال زیرساخت‌های لازم برای این شهر پیش‌بینی شده است.
فروردین با تاکید بر اینکه باید امکانات شهر میمند نسبت به شهر‌های دیگر در اردیبهشت بیشتر شود، عنوان کرد: به عنوان مثال؛ ارائه خدمات در دو حوزه بهداشت و درمان در اردیبهشت باید بیشتر شود. حمل و نقل، خدمات نانوایی، مواد غذایی و... از دیگر خدماتی است که باید در این یک ماه به آن توجه بیشتری شود.
وی از برگزاری پیاده روی همگانی به میزبانی میمند، پوشش جشنواره گل و گلاب این شهر توسط برنامه صبح و نشاط و برگزاری مسابقات ورزشی به مناسبت روز ملی میمند هم خبر داد و تاکید کرد: باید در سطح ملی ظرفیت‌ها را پای کار بیاوریم.
میمند می‌تواند بخشی از مشکلات اقتصادی کشور را حل کند
نماینده مردم فیروزآباد، فراشبند و قیر و کارزین در مجلس شورای اسلامی از احتمال حضور رئیس مجلس در رویداد ملی روز میمند خبر داد و گفت: معاون وزیر میراث فرهنگی نیز در این رویداد شرکت خواهد کرد.
فروردین با ابراز تاسف از این موضوع که عرقیات و گل میمند به نام کاشان و قمصر بهره‌برداری می‌شود، در حالی که حق میمند است که مورد توجه قرار گیرد، عنوان کرد: در پروانه بهره‌برداری برای بحث صادرات با مشکل مواجه هستیم.
وی تاکید کرد: میمند می‌تواند بخش اعظمی از مشکلات اقتصادی کشور را حل کند، اما دست‌های پشت پرده اجازه نمی‌دهند که بدون ادعای مالکیت، پروانه بهره برداری برای فعالان حوزه گل و گلاب صادر شود.
میمند و کلی برنامه مفرح برای گردشگران
رئیس شورای شهر میمند نیز در بخش دیگری از این نشست بیان کرد: شهرداری و شورای شهر میمند برای رفاه حال میهمانان بوستان‌های شقایق، نسترن و پردیس، امامزاده سید حسین و چند منطقه بوم‌گردی را برای پذیرایی در فصل اردیبهشت تدارک دیده‌اند.
بهنام صیادنژاد ادامه داد: چند نقطه تاریخی و مذهبی در شهر میمند داریم؛ از جمله 9 امامزاده در سطح شهر، نقاط طبیعی، ارتفاعات پارک پردیس، دامنه کوه‌های میمند، کارگاه‌های سنتی و صنعتی و گیاهان دارویی که گردشگران می‌توانند از آن بازدید کنند.
به گفته وی، در سال‌های اخیر علاوه بر کارگاه‌های سنتی، در خانه‌های میمند هم دیگ‌های کوچک دیده می‌شود که عرقیات تولید می‌کنند که این موضوع می‌تواند به رونق اقتصادی خانواده‌ها کمک کند.
وی همچنین به تشریح ویژه برنامه‌های هفته گرامیداشت میمند اشاره و بیان کرد: افتتاح نمایشگاه بومی محلی، برگزاری پیاده روی همگانی، برگزاری همایش روز میمند، آیین گلاب گیری اماکن متبرکه، گلباران قبور شهدا و دیدار از خانواده شهدا، برگزاری شب شعر و رونمایی از کتاب به میزبانی اداره فرهنگ و ارشاد میمند و پیاده روی و طبیعت گردی در دامنه کوه پادنا از جمله برنامه‌هایی است که در این هفته پیش‌بینی شده است.
میمند؛ شهر نسترن‌ها
نائب رئیس شورای شهر میمند هم در این نشست به ظرفیت‌های این شهر و سطح زیر کشت محصولات اشاره و خاطرنشان کرد: سطح زیر کشت گل محمدی 1700 هکتار است که 225 هکتار آن دیمی و مابقی به صورت آبی است.
مهدی مقدم، سطح زیر کشت گل نسترن را هم 500 هکتار اعلام کرد و افزود: میمند خواستگاه گل و گلاب است و تنها شهر در جهان است که خواستگاه گل نسترن محسوب می‌شود.
مقدم، سطح زیرکشت انگور را 2500 هکتار اعلام کرد که 500 هکتار آن به صورت دیم است.
وی، سطح زیر کشت بادام را هم 170 هکتار و گردو را 146 هکتار اعلام کرد و گفت: در تولید عسل هم دارای رتبه اول فارس هستیم که در این راستا کارگاه‌های صادراتی راه‌اندازی شده‌اند.
تلاش برای جلوگیری از خام فروشی محصولات
شهردار میمند نیز در این نشست به جای خالی میراث فرهنگی و گردشگری در این شهر اشاره کرد و گفت: بسیاری از فعالیت‌هایی که شهرداری و دستگاه‌های دیگر در میمند آن را دنبال می‌کنند جزو وظایف میراث فرهنگی است که باید پیگیر و دغدغه‌مند آن باشند.
فرهاد محمدرضازاده به ثبت روز میمند در تقویم ملی اشاره کرد و یادآور شد: در یک‌سری از کارگروه‌ها بحث ورود هرچه بهتر گردشگر به این شهر مطرح شد؛ شهرداری نیز دو پروژه برای جذب گردشگر معرفی کرد و پروژه‌ها در حال حاضر در دست مطالعه قرار دارد.
وی گفت: اولین پروژه میدان تاریخی شهر میمند است که در این مجموعه چند اثر ثبت ملی وجود دارد؛ قسمتی از این مجموعه که قبلا کارونسرا بوده تخریب شده است که طرح جدیدی برای آن ایجاد و نقشه جدیدی برای این کارونسرا در دست طراحی است.
رضازاده افزود: مکاتباتی با میراث فرهنگی فارس انجام شده که در صورت موافقت این پروژه احیا و تبدیل به پروژه جذب گردشگری میمند خواهد شد.
شهردار میمند به دومین پروژه و موضوع خام فروشی محصولات در شهر میمند اشاره کرد و گفت: شهرداری با ورود به موضوع احداث کارخانه تولید اسانس، عرقیات و صنایع تبدیلی کشاورزی و با انجام فعالیت‌های مطالعاتی مجوز‌هایی را صادر کرده است و امسال این پروژه احداث خواهد شد.
وی تصریح کرد: در سال جهش تولید با مشارکت مردم باید از ظرفیت‌های این شهر بهره برد تا هم درآمد پایداری برای شهرداری و هم برای شهر میمند ایجاد شود.
شهردار میمند خاطرنشان کرد: شهرداری میمند آمادگی میزبانی از گردشگران را دارد؛ از طرفی ستاد استقبال از مسافرین اردیبهشت میمند راه‌اندازی شده است و همکاران ما در چند نقطه از شهر مستقر شده و گردشگران را راهنمایی خواهند کرد.
وی عنوان کرد: در بحث گردشگری با بوم گردی‌ها همکاری خوبی انجام شده و امیدواریم میزبان خوبی برای گردشگران باشیم.
به گزارش تسنیم، نمونه شهر میمند در سطح کشور می‌توان از قمصر کاشان نام برد که در سطح ملی و بین‌المللی به عنوان جاذبه گردشگری شناخته شده، زیرا به زیرساخت‌های مورد نیاز یک شهر گردشگرپذیر در این شهر توجه و جاذبه‌هایی پیرامونی و اماکن اقامتی، تفریحی و ... نیز در این شهر ایجاد شده است، اما اکنون به گفته کارشناسان و تولیدکنندگان مطرح ملی، میمند دارای پتانسیل‌هایی بیش از قمصر کاشان است، اما تاکنون مورد توجه قرار نگرفته است.
انتهای پیام/424.
منبع: تسنیم
کلیدواژه: شورای شهر میمند میراث فرهنگی سطح زیر کشت روز میمند گل و گلاب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۶۰۲۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گفت‌وگو باکارگردان مجموعه‌مستند «پابه‌ماه»/ قصه‌هایی تماشایی از امید و زندگی
به گزارش قدس آنلاین، این مستند قصه روزهایی از زندگی آدم‌هاست که پر از انتظار، نگرانی، عشق، شور و شوق، ترس و صبر است. قسمت اول به نام «همیشه با هم» روایت دو خواهر دوقلوی همسان با ویژگی‌های مشترک بود که همزمان با هم مادر می‌شوند. در قسمت دوم «کر کوهستان» هم روایتی از زن باردار عشایری را نشان می‌داد که در روستایی سخت‌عبور در استان چهارمحال و بختیاری زندگی می‌کرد و برای تولد نوزاد با چالش‌هایی روبه‌رو بود. هر قسمت از فصل دوم این مجموعه روایت داستانی مستقل و متفاوت است و قسمت سوم این مجموعه هم با عنوان «فرشته رضا» امشب ساعت ۱۸:۳۰ روی آنتن شبکه۲ سیما می‌رود. درباره جزئیات بیشتر این مجموعه با «امیرحسین اوسیوند» کارگردان و مجری طرح «پا به ماه» گفت‌وگو کردیم که می‌خوانید.
فصل اول این مجموعه سه سال پیش از تلویزیون پخش شد و با استقبال نسبتاً خوبی همراه بود، چه شد به گروه فصل دوم «پا به ماه» پیوستید و تجربه تولید مستند درباره فرزندآوری برایتان چطور بود؟
من چند سال پیش، فیلم مستند «ننه سلطنت» را با همکاری خانم محور ساختم که آن مستند سبب شروع همکاری ما شد. برای ساخت فصل دوم مجموعه «پا به ماه» به بنده پیشنهاد همکاری دادند که کارگردان پنج قسمت از این مجموعه و مجری طرح آن هستم.
این مجموعه سخت‌ترین جنس مستندی بود که کار کردم چون پیش از آن چندین مستند اجتماعی ساخته بودم ولی مجموعه «پا به ماه» به واسطه مضمونی که داشت، کار بسیار سختی بود به ویژه در اپیزود «کُر کوهستان» چون سوژه در لوکیشنی سخت‌گذر در یکی از روستاهای چهارمحال و بختیاری زندگی می‌کرد؛ هم فرایند پیدا کردن سوژه کار سختی بود و هم مرحله تولید و فیلم‌برداری.
هر بار که به لوکیشن محل زندگی سوژه می‌رفتیم حدود ۱۲کیلومتر در مسیر کوهستانی پیاده‌روی داشتیم و از رودخانه عبور می‌کردیم. فضای کار در این اپیزود بسیار سخت بود اما تمام سختی‌هایی که در تولید این پروژه وجود داشت چه به لحاظ تولید و چه به لحاظ برخورد با سوژه در لحظه تولد نوزادان از تن گروه بیرون می‌رفت و روزهای سخت برایمان شیرین می‌شد. در واقع لحظه تولد بچه‌ها نقطه عطف ماجرا بود که موجب می‌شد با علاقه و انگیزه کار کنیم.
ورود به زندگی شخصی افراد به ویژه زنان باردار، آسان نیست آن هم با دوربین، چطور به سوژه‌ها نزدیک می‌شدید؟
کاری که در این فصل با همفکری تهیه‌کننده پیش بردیم این بود که تا حد امکان از مصاحبه کردن با سوژه‌ها پرهیز کنیم چون اپیزودهای این مجموعه، مستند پژوهشی نیست بلکه مستندی درباره زندگی آدم‌هاست. هر چقدر از مصاحبه کردن و نشاندن سوژه جلو دوربین پرهیز می‌کردیم، فضای بهتری از نظر روایت داستانی بدست می‌آوردیم ضمن اینکه سوژه هم با دوربین، احساس راحتی بیشتری پیدا می‌کرد و مخاطب هم ارتباط بهتری با قصه می‌گرفت.
یکی از کارهایمان این بود که به جز بحث پژوهش و راضی کردن سوژه‌ها که در مقطع حساس بارداری کار بسیار سختی بود، سعی کردیم دوربین را در دل اتفاق‌ها قرار دهیم و بین سوژه و دوربین فاصله زیادی ایجاد نکنیم. گاهی هم به خاطر شرایط سخت مادران باردار نمی‌توانستیم خیلی به سوژه نزدیک شویم.
ضرورت پرداختن به موضوع فرزندآوری را در زمانه کنونی چه می‌دانید؟
ایده ساخت مجموعه «پا به ماه» چند سال پیش کلید خورد که ایده اولیه از آنِ تهیه‌کننده بود. من در فصل دوم به گروه اضافه شدم و از این منظر به ماجرا نگاه می‌کردم که فرزندآوری یک وجه مهم از امید به زندگی است البته نسخه‌ای نیست که بتوان برای همه پیچید ولی در بیشتر خانواده‌هایی که با آن‌ها برخورد داشتم و در مسیر ساخت مستند تا به دنیا آمدن فرزندشان با آن‌ها همراه بودم، می‌دیدم با وجود تمام مشکلاتشان چقدر نسبت به این موضوع امید دارند. حتی کسانی که فرزند ناخواسته داشتند وجه روشنی از امید به زندگی را در آن‌ها می‌دیدیم. گروه تولید هم وقتی تولد بچه‌ها را می‌دیدند لحظه شیرین و جذابی را تجربه می‌کردند. به عنوان یک فیلمساز، به دنبال شعار دادن در این مجموعه نبودم فقط می‌خواستم اتفاق‌های واقعی و جاری زندگی را روایت کنم؛ اینکه فرزندآوری تا چه اندازه می‌تواند امید را در زندگی آدم‌ها جاری کند. تلاشم به تصویر کشیدن این واقعیت شیرین و جذاب بود. یکی از صحنه‌های جذاب در فرایند تولید این مجموعه، لحظه تولد نوزاد بود، نوزادی که مدام در حال گریه کردن بود چون از محیط امن رحم مادر وارد فضای ناامن دیگری می‌شد و زمانی که صورتش را به صورت مادر می‌چسباندند، بچه آرام می‌شد و گریه نمی‌کرد؛ این صحنه شگفت‌انگیز و جذاب بود. ما در «پا به ماه» اصلاً نمی‌خواستیم و نمی‌خواهیم وارد فضای شعاری شویم.
خواسته هر مستندساز و فیلمسازی در حرفه‌اش، نمایش و اکران اثرش است و تلویزیون بستر خوبی برای پخش مستندهاست. به نظر شما رسانه ملی چقدر به مستند توجه دارد و تا چه حدی می‌تواند در جامعه مستندسازی ایجاد انگیزه کند؟
به نظرم مستند نباید فقط پرکننده تایم‌های خالی آنتن باشد و خوشبختانه الان دارد جایگاه خودش را در آنتن پیدا می‌کند اما لازم است نگاه ویژه‌ای به مستند در رسانه ملی بشود. در سریال‌های تلویزیونی که این سال‌ها ساخته می‌شود، آثار ضعیفی وجود دارد که مخاطب آن‌ها را نگاه نمی‌کند ولی مستند اگر خوب ساخته شود می‌تواند برای تلویزیون جذب مخاطب کند یعنی اگر تلویزیون باکس مستند را در شبکه‌های مختلف به رسمیت بشناسد، مخاطب هم با این فضا آشنا می‌شود و آن را می‌بیند چون مستند از دل زندگی آدم‌ها بیرون می‌آید. ضمن اینکه هزینه‌های تولید یک فیلم یا مجموعه مستند قابل قیاس با هزینه ساخت سریال‌های تلویزیونی نیست و می‌تواند در این فضا، مخاطب را جذب کند.
پخش شدن یک اثر سبب دلگرمی و امیدواری مستندسازان می‌شود به ویژه از پلتفرمی مثل تلویزیون که رسانه‌ای فراگیر برای دیده شدن است. جا دارد مدیران سازمان صدا و سیما نگاه ویژه و منصفانه‌ای به مستند در تلویزیون داشته باشند و مطمئنم مخاطبان هم از مستندهای خوب استقبال می‌کنند.
البته مستند جزو برنامه‌های پربیننده تلویزیون است به ویژه مستندهای حیات وحش، چرا کمتر روی ساخت مستندهای داخلی با موضوعات مختلف سرمایه‌گذاری شده است؟
همان طور که گفتید مستندهای حیات وحش که جزو برنامه‌های پربیننده تلویزیون هستند خارجی‌اند چون در کشور ما روی این ژانر تصویری، سرمایه‌گذاری نمی‌شود. اگر مستند اجتماعی جایگاه خودش را در تلویزیون پیدا کند بازی دو سر برد است هم از مستندسازان حمایت می‌شود و هم آنتن تلویزیون با برنامه‌های پرمخاطب و کم‌هزینه‌تری نسبت به هزینه‌های تولید سریال پر می‌شود.
تلویزیون خانه مستندسازان است چون آرزوی هر مستندسازی، دیده شدن اثرش است. وقتی مستندسازی کارش از تلویزیون پخش می‌شود، انگیزه بیشتری می‌گیرد. اگر بودجه‌های خوب و کافی برای مستندسازی تخصیص یابد قطعاً آثار خوب و مؤثری ساخته می‌شود. این رویه که مستندی ساخته شود، مستندساز آن را به تلویزیون ببرد و اثر را بفروشد، درست نیست بلکه تلویزیون باید از شروع تا پایان یک مجموعه کنار مستندساز باشد تا اثری خوب و فاخر ساخته شود و زمانی که کار خوب ساخته شود، مخاطب از آن استقبال می‌کند.
مستند می‌تواند به یک مدیوم پرطرفدار در برنامه‌سازی تلویزیون تبدیل شود. با وجود تلاش تهیه‌کنندگان این حوزه ولی در بسیاری از موارد، هزینه‌های تولید هم جبران نمی‌شود به ویژه برای بچه‌هایی که تازه وارد این حوزه شده‌اند و باید از جیبشان هزینه کنند تا اثری را بسازند. من نخستین فیلم مستندم را با وام ازدواجم ساختم. بسیاری از مستندسازانی که عاشق کارشان هستند، مسیرهای مشابهی را برای تأمین هزینه‌های تولید داشتند. لازم است نهادهایی مانند صدا و سیما از مستندسازان حمایت کنند و نگاه ویژه‌ای به آن‌ها داشته باشند.
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند